Wakkermerrie

Als slapen niet lukt.
Woelen en draaien.
Slapen lukt al uren niet.
Het hele lijf snakt naar rust maar dat grote orgaan bovenaan staat niet stil.
Mijn hersenen leggen een marathon af.
Het liefst in bed.
De plek bij uitstek voor rust en slaap.
Maar in mijn hoofd ren ik door.
Van hoog op de berg naar de diepte van de oceaan.
Alle gedachten van die dag en de vorige komen nog een keer langs.
Emoties die als golven over mij heen spoelen.
Gesprekken die als de getijden heen en weer gaan.
En juist hiervan komen de wakkermerries.
Want dan pas kom ik op de beste antwoorden, gevatte grapjes en houd ik de lompe uitflappers binnen.
Eerst nadenken voor je wat zegt.
Of juist misschien juist wel eens er wat van zeggen in plaats van de stilte.
Kan ik voelen wat er gezegd werd zonder dat ik over een antwoord moest denken.
Soms zou ik willen dat je een gesprek van één kant op kon nemen,
afluisteren en dan met de wijsheid van er rustig over nagedacht te hebben
het gesprek daadwerkelijk voeren.