Tussen doen en durven

Als je deze woorden zou zetten als boeken in de bibliotheek. 
Dan staan ze op alfabetische volgorde redelijk dicht bij elkaar.
Maar er tussen in kan een leven van wachten en uitstellen zitten.
Terwijl het doen niets te maken hoeft te hebben met het durven.
Soms is het beter gewoon ervoor te gaan.
Een andere keer blijkt dat je er iets langer over had moeten nadenken.
Waarom nee zeggen zo moeilijk kan zijn dat je zo ver over je grens gaat om het maar niet te zeggen.
Ja doen in plaats van nee zeggen je uiteindelijk tot over de rand brengt.

Ik zelf zit in een fase waarbij er berusting is in het niet doen. 
En dit juist eens durven.
Het bewust durven het niet te doen.
Deze wijsheid hoop ik mee te nemen in het volgende hoofdstuk van mijn leven. 
Waarin de wereld en ik weer langzaam open gaan.
Kleine stapjes vooruit.
Waarin ik mee wil nemen wat ik geleerd heb.
Dat het leven niet hoeft te gaan in de 5e versnelling.
Of met 80 km per uur in zijn 2.
Graag wil ik een zondagsrijder zijn.
Om te genieten van het uitzicht dat het leven biedt.
Om bij een parkeerplaats even halt te houden en te picknicken.
Waarbij je tijdens het rijden wel op de weg moet letten.
Autorijden blijft ook werken.
Maar gewoon met de toerenteller altijd in het groen.
Er is rust.
Ik hoef niet in de snelle sportauto te gassen.
Maar geniet liever in een oldtimer met het dak open van de zon en het leven.

De race die het leven kan zijn heb ik op pauze gezet.