Vertrouwen

Vertrouwen is een kwetsbaar iets.
Ik vertrouw je is een grotere zin voor mij dan ik hou van je.
Zonder vertrouwen kan je niet bouwen.
Zonder vertrouwen dat je ouder je vangt gaan baby’s niet lopen.
Zonder vertrouwen stap je niet op je fiets zonder zijwielen.
Maar waarom blijven dan toch zoveel mensen in een relatie zonder vertrouwen?
Blijf je bij elkaar uit liefde? Of is het gemak?
Een stukje rust in de sleur. Want we houden van elkaar.
Of hou je van het gemak. De sleur van alles gaat goed zo.
Maar je vertrouwt elkaar niet.
Een van jullie, of alle 2 heeft het vertrouwen een keer geschaad.
In het verleden of in het nu.
Vertrouwen is er niet meer.
Waar vertrouwen mee komt met liefde.
Als een volle emmer loopt je hart over, van liefde en vertrouwen.
Maar als de emmer een schop krijgt of zelfs omvalt. Is de liefde als de emmer.
Die is er nog wel. Gebutst misschien maar het is er nog wel.
Maar het vertrouwen is eruit gespoeld.
De emmer weer vullen gaat helaas niet onder een stromende kraan. Dit gaat met druppels.
Om dan soms tot de conclusie te komen dat de emmer harder lekt dan er vertrouwen bij komt.
Want zonder dit vertrouwen blijft de argwaan.
Waar was je, met wie, hoe lang, waarom?
Deze vragen blijven knagen.
De liefde die er is zorgt ervoor dat het goed kan voelen tussen jullie maar in de schaduw blijf je zoeken. Argwaan ligt op de loer.
Vertrouw dan op jezelf. En kies voor jezelf.
Begin opnieuw.
Want zonder vertrouwen is je goede relatie als een telefoon zonder bereik.
Je kan er enkel spelletjes mee spelen.