Zonnestralen

De blonde stralen van mijn zon staan alle kanten op.
Gisteravond na een bad sessie tot je handen en voeten rimpelig waren geworden als die van je superoma ben je met natte haren naar bed gegaan.
Stiekem vind ik dat het leukst.
Want wanneer ik je in de ochtend al stralend uit je bed pluk staan je blonde krullen alle kanten op.
Zoals de zon straalt op een hete zomerdag.
Zo staan je blonde krullen rond je gezichtje.
Je gezicht dat meer straalt dan de zon als je naar mij kijkt.
Voor het nette is je haar te lang.
Nog even langer en er kan een man-bun in je haar.
Van de man-bun krijg ik jeuk. Jeuk aan mijn heggenschaar.
Graag zou ik therapeutisch door de stad lopen met mijn heggenschaar en alle man-buns wegknippen.
Want dit is denk ik na het matje in de jaren 80 het slechtste mannen kapsel wat er ooit rond heeft gelopen.
Welke man is hier als grap mee begonnen?
En nu zelf met kort geknipt haar gierend van het lachen om de slechte trend die hij gezet heeft op het terras.

Je blonde stralen krullen alle kanten op.
Hoe langer het word hoe meer krullen er zijn.
Trots vertelt je vader iedereen dat je die van hem hebt.
Dit moet hij wel vertellen want het bewijs is jaren geleden bij je vader aan de terug tocht begonnen.
Elke dag neem ik me voor de schaar te pakken.
Maar ik kan het niet.
Vandaag blijf je stralen