Het sprookje voorbij

Als je iemand ontmoet en bij de eerste blik een lijntje voelt ontstaan.
Een vonk zo sterk dat je de ander nooit meer kwijt wil.

Zo begon ons sprookje.
Tegen veel meningen in toch samen.
Er 100% voor gegaan.

Dan de dag dat wij prins en prinses waren voor elkaar. Vandaag 6 jaar geleden.
Ik voelde mij de mooiste, en de meest geliefde persoon op de wereld.
Als wij elkaar aanraken was de verbinding zo sterk.

Maar zoals in elk sprookje zijn daar de monsters.
De heksen en trollen, de kerkers en grotten.
Ineens van alle kanten kwamen ze vanuit de diepte te voorschijn.
Ik heb ze nooit zien komen en met eenhoorns en regenboog kracht heb ik ze willen verslaan.

Altijd gedacht dat als je zoveel van iemand houd je de kracht blijft houden te vechten.
Tot het moment dat je vergeet dat je zelf de held was in het sprookje.
Dat je zelf je einde bepaald.
Of je de zeeheks doorboord met een boot in de storm, je lange haren afknipt om zo vrij te zijn van de vloek.
Met je liefde al het ijs laat ontdooien.
Elk Disney verhaal gaat over keuzes en verantwoordelijkheden.
Ik heb gekozen voor mijn nieuwe hoofdstuk.

Ook al was er geen echte slechterik in ons sprookje.
Het sprookje is wel voorbij.